Hoofdlijnen of details?
Dat zegt namelijk veel over je structuurbehoefte. Structuur is een woord waar veel kinderen en volwassenen allergisch voor zijn. Het wordt geassocieerd met: in de pas lopen, efficiënt en geordend werken, altijd opgeruimd en netjes zijn; kortom, saai en braaf dus.
Maar iedereen heeft structuur nodig om goed te functioneren. In meerdere of mindere mate; afhankelijk van hoe jij in elkaar steekt.
Welke aanpak werkt voor jou?
Gestructureerde mensen werken graag met planningen, stappenplannen, lijstjes en overzichten; hoe gedetailleerder hoe beter. Die werken ze vervolgens in logische volgorde, stap voor stap, af. Zonder een duidelijk plan kunnen zij niet aan de slag.
Minder gestructureerde mensen gruwelen daarvan en hebben aan een globaal overzicht of plan voldoende. Wat zij belangrijker vinden is te weten waarom of in welk verband iets gedaan moet worden. Zonder duidelijk doel of context zijn ze niet in beweging te krijgen. Zij bepalen hun eigen volgorde/structuur; kunnen bijvoorbeeld zomaar ergens middenin beginnen. Voor hun heel logisch maar volstrekt onbegrijpelijk voor de meer gestructureerde klasgenoot of collega.
Duidelijk is dat deze twee uitersten op een compleet ander level functioneren en communiceren en elkaar daarin nooit zullen vinden. Makkelijker is het om ‘gemiddeld’ te zijn in je structuurbehoefte. Je bent flexibel in je aanpak en kunt je makkelijker aanpassen aan je omgeving.
Hoe bouw jij kennis op?
De managementtermen bottum up en top down zijn hier erg van toepassing. Als je een gestructureerde werker bent benader je de stof het liefst van onderaf, bottum up dus, vanuit de details, en werk je door naar het grotere geheel. Instructies wil je het liefst logisch en stapsgewijs ontvangen. Je kunt moeilijk tot de kern komen omdat de details volgens jou net zo belangrijk zijn. Je samenvattingen zijn daarom vaak lang en uitgebreid.
Heb je een lage structuurbehoefte dan werk je het liefst top down, vanuit het grotere geheel (de hoofdlijnen) naar de details. Met globale instructies (op die hoofdlijnen dus) heb jij voldoende houvast om aan de slag te gaan. De logische, stapsgewijze benadering vind jij veel te langdradig, detaillistisch en saai! Je bent dan allang afgehaakt. Noodzakelijke details kun je alleen onthouden als je ze kunt ‘ophangen’ aan een kader; een ‘kapstok’ van hoofdlijnen in je brein. Eerst die hoofdlijnen verkennen dus voordat je aan de slag gaat met detailinformatie. Samenvattingen maak je liever niet, teveel werk, of, wanneer noodzakelijk, in grote lijnen.
Tijdens huiswerkbegeleiding proberen we zoveel mogelijk rekening te houden met jouw structuurbehoefte en onze aanpak daarop af te stemmen. Het leerstrategie onderzoek dat bij elke nieuwe leerling wordt afgenomen, helpt om te bepalen hoe jij scoort op dit vlak.
